στίχοι: Δ. Τζιμέας

Με ρωτάς αν θυμάμαι να σου πω το ονειρό μου

Δε θυμάμαι ποιο δικό σου και ποιο είναι δικό μου

Μα όμως θυμάμαι τον κόσμο στη Σταδίου ψηλά

Και όλο το σύμπαν να γυρίζει να παίρνει φωτιά.

Δε θυμάσαι μου λες που σκαρφαλώναμε μαζί

Πάνω στα βράχια να ακούσουμε σκληρή μουσική

Όμως θυμάμαι η παραλία ζεστή

Πόσα τραγούδια ώσπου να σπάσει η τελευταία χορδή.

Δε θυμάμαι για όλα αυτά, το χέρι σου στο χέρι μου σε μάκρινα νησιά

Δως μου ξανά το πρώτο φιλί, σα τελευταία ανάπνοη.

Δε θυμάμαι τι μου λες, για κάτι συναυλίες για μπάντες μαγικές

Παίξε τώρα δυνατά, εκείνο το τραγούδι που σε κάνει να παίρνεις φωτιά.

Δε θυμάσαι μου λες πρώτη μέρα δουλειά,

Κάθησες μία ώρα και δεν ήρθες ξανά.

Ξέρεις, είδα τη ματιά της να γίνεται πουλί

Μου ‘πε, «πάω ψηλά, έλα αν θέλεις μαζί».

Δε θυμάσαι ρωτάς ένα σπίτι στο κέντρο,

Όταν μου’λεγες φεύγω και σου’λεγα μένω

Θυμάμαι ένα πάρτι,ο κόσμος στα παραθύρια,

Να κρέμεται απ’τα μπαλκόνια κι η γειτονιά στα μοναστήρια. 

Δε θυμάμαι για όλα αυτά, το χέρι σου στο χέρι μου σε μάκρινα νησιά

Δως μου ξανά το πρώτο φιλί, σα τελευταία ανάπνοη

Δε θυμάμαι τι μου λες, για κάτι συναυλίες για μπάντες μαγικές

Παίξε τώρα δυνατά, εκείνο το τραγούδι που σε κάνει να παίρνεις φωτιά.