στίχοι: Δ.Τζιμέας

Όσοι έχουν μονάχα δυο μέρες

στο ημερολόγιο τους σημειωμένες,

μια που ήρθαν και μια που θα πάνε,

δε φοβούνται,

δε φοβούνται και στο χρόνο γελάνε.

Εδώ ψηλά που πετάμε

μ’ αρέσει να ‘μαι ότι να ναι

Εδώ ψηλά που πετάμε

γυρνάνε οι σκέψεις γυρνάνε.

Εδώ ψηλά,

ο ήλιος ανατέλλει

και σαν πρώτη φορά

την κρύα φύση ζεσταίνει

σκέφτεσαι τους φίλους που δεν έχεις ξαναδεί

τραγουδάς “είμαι ακόμα μια παράξενη βροχή”.

Όσοι στα μάτια το φόβο κοίταξαν 

δίχως ποτέ τους να πούνε μία λέξη

σου λένε πως τον ψάχνουν ακόμα

κι αν τον δεις πες του να έρθει

εδώ μαζί μας να παίξει. 

Εδώ ψηλά που πετάμε

μ’ αρέσει να ‘μαι ότι να ναι

Εδώ ψηλά που πετάμε

γυρνάνε οι σκέψεις γυρνάνε.