στίχοι: Δ.Τζιμέας

Αυγουστιάτικο κινήσαμε να πάμε

Ικαρία όπως κάθε άλλη χρονιά.

Φορτώνω το παπί όσο πιο δεν πάει

φύγαμε μωρό για Πειραιά.

Στο λιμάνι μας κάναν ψακτική

οι μπάτσοι στο λιβάδι μας σκίσαν τη σκηνή

καθόλου μωρό μην ανησυχείς

σου’χω διώροφη καβάτζα με σκιά στη μεσσακτή

Με κοιτάς κι ο δρόμος χάνεται

στο καθρεφτάκι ενός κόκκινου παπιού

το πανηγύρι τέλειωσε, σκασμένο λάστιχο

να δούμε πως θα φτάσουμε στο Να ή αλλού

Με κοιτάς κι ο δρόμος χάνεται

στραβοτιμονιές στην άκρη ενός γκρεμού

το πανηγύρι τέλειωσε, τα βλέφαρα στο πάτωμα

το ώτοστοπ αυτό πάντως μας πάει αλλού.

Μέλι-ταχίνι και ψωμί βράδυ-πρωί,

του γκρούβαλου σωστή διατροφή

με μοσχοκάρυδα δίπλα κάποιοι προσπαθούν

να την ακούσουν μα κοιλοπονούν

μου λεν’ της γιαγιάς πολίτικη η συνταγή

μα ‘χω να κάνω μπάνιο απ’ του αϊ-δεν–ξέρω-και-γω-τι

(φέτος) δε χάσαμε το πανηγύρι στο Χριστό,

τέτοια γνώση εορτολογίου ούτε στο δημοτικό.

®Με κοιτάς κι ο δρόμος χάνεται

στο καθρεφτάκι ενός κόκκινου παπιού

το πανηγύρι τέλειωσε, σκασμένο λάστιχο

να δούμε πως θα φτάσουμε στο Να ή αλλού

Με κοιτάς κι ο δρόμος χάνεται

στραβοτιμονιές στην άκρη ενός γκρεμού

το πανηγύρι τέλειωσε, τα βλέφαρα στο πάτωμα

το ώτοστοπ αυτό πάντως μας πάει αλλού.

Θέλω pink floyd εκτελέσεις στο βιολί

με ικαριώτικο ως το πρωί.

Φέτος πιπέρι τρίψαμε πολύ,

το τελευταίο μου σαλβάρι έχει διαλυθεί.

Κι αν με ρωτάς αν μ’αρέσουν όλα αυτά,

και στην άλλη μου ζωή γκρούβαλος θα’μαι ξανά