στίχοι: Δημήτρης Τζιμέας

Εχουμε γιορτή γιατί απόψε χωρίζω,

έχουμε γιορτή γιατί τώρα γνωρίζω

ότι οι άνθρωποι βολεύονται, ξεχνιούνται και χάνονται,

μείνε μ' αυτούς που ακόμα αισθάνονται.

Άσε τους μίζερους , άσε τους άψυχους,

άσε αυτούς που βλέπουν μοναχά το συμφέρον τους.

Έχουμε γιορτή, έχουμε γιορτή,

γιατί είμαι το παιδί που θα μείνει ένα παιδί.

Μη με ρωτάτε, μου φέρνει μια μελαγχολία

κι ήμουνα μόλις δυο τεκίλες πριν την πλήρη θεραπεία.

Μη με ρωτάτε, για ένα ταξίδι εγώ είπα μόνο

στον άγριο κήπο των παιδικών μoυ χρόνων.

Έχουμε γιορτή για την νέα φαντασία,

έχουμε γιορτή για τη μεγάλη ακολουθία,

αργά ή γρήγορα ότι ήταν να μας δείξει

ο κόσμος των αισθήσεων μας το έχει αποκαλύψει.

Δως μου το γέλιο σου, δως μου το δάκρυ σου,

δως μου το χέρι στων ονείρων την άκρη σου.

Έχουμε γιορτή, έχουμε γιορτή,

είμαι το παιδί που θα μείνει ένα παιδί.

Μη με ρωτάτε, μου φέρνει μια μελαγχολία

κι ήμουνα μόλις δυο τεκίλες πριν την πλήρη θεραπεία.

Μη με ρωτάτε, για ένα ταξίδι εγώ είπα μόνο

στον άγριο κήπο των παιδικών μoυ χρόνων.