στίχοι: Δημήτρης Τζιμέας

Θέλω να σου τραγουδήσω

για εκείνο τ’ αεράκι

που δεν παίρνει από λόγια

και φυσάει μήνα Μάρτη.

Ήρθα να σε εκλιπαρήσω

να θυμάσαι τ’ άρωμά του

που’ φερνε όνειρα Πεσόα

και χαμόγελο αντάρτη.

Να μη μ’ αφήσω, να λησμονήσω

Ένα νερό,

θες να ξεδιψάσεις

ένα νερό,

κι όλα να τα ξεχάσεις.

Ήρθα να σε εκλιπαρήσω

να θυμάσαι τ’ όνομά του

κοινωνούσε άγια τρέλα

και δροσιά το άκουσμά του.

Να μη μ’ αφήσω, να λησμονήσω

Από ποια πλαγιά της μνήμης

τρυπώνει μέσα σου ο αέρας

φυσάει φως μες το σκοτάδι

ξεδοντιάζει τ’ άθλιο τέρας.

Ήρθα να σε εκλιπαρήσω

να θυμάσαι τ’ άρωμά του

που ’φερνε όνειρα Πεσόα

και χαμόγελο αντάρτη.

Να μη μ’ αφήσω, να λησμονήσω.