στίχοι: Δ.Τζιμέας

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το χαζό,

τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το χαζό,

κάνω καινούργιους φίλους,

καθημερινά όλοι μια αγκαλιά,

πέφτουμε απ'τα σύννεφα,

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το χαζό.

Κάνω πως δεν καταλαβαίνω όταν μιλάν' γι' απαγορεύσεις,

δεν καταλαβαίνω όταν λεν'

“γεύματα είμαστε για άγριες ορέξεις,

βγες με τη γάτα για να παίξεις”

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το χαζό.

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το κουφό,

τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το κουφό,

κάνω καινούργιους φίλους,

καθημερινά όλοι μια αγκαλιά,

πέφτουμε απ'τα σύννεφα,

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το κουφό.

Κάνω πως δεν ακούω των συσσιτίων τις βουβές ουρές,

δεν ακούω τις σειρήνες ενός άγνωστου πολέμου,

σφυρίγματα του ανέμου,

τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο το κουφό.

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο τον αστό,

τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο τον αστό,

κάνω καινούργιους φίλους,

καθημερινά όλοι μια αγκαλιά,

πέφτουμε απ'τα σύννεφα,

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο τον αστό.

Κάνω πως δε με νοιάζουν κατασκευασμένες δίκες,

δε με νοιάζει όταν βλέπω ανθρώπους μ' αλυσίδες,

πες μου τα μάτια τους τα είδες;

Τον τελευταίο καιρό κάνω και λίγο τον αστό.

Τον τελευταίο καιρό δεν ξέρω πως να σου το πω,

Τον τελευταίο καιρό νιώθω δεν είμαι πια εγώ,

Τον τελευταίο καιρό κάποιον άλλο ακολουθώ,

χανω τον εαυτό μου, γινεται πιο βολικό,

χανω τον εαυτό μου, νιώθω δεν είμαι πια εγώ,

χανω τον εαυτό μου, γινεται πιο βολικό