στίχοι: Δ.Τζιμέας

Μου μιλάς για ανώτερες φυλές, κρυφές στρατηγικές, πολέμους για νερό

Για πετρέλαια αιώνες ξεχασμένα βαθιά στον εθνικό μας περήφανο βυθό 

Κι όλο λες πως η δύναμη του αέρα στο μέλλον μας θα ’ναι η νέα φλέβα του χρυσού

Σε όλα αυτά να ξέρεις πάντα θα ’μαι το χαλασμένο πίξελ στη μέση του ουρανού.

Μου μιλάς για οικονομική κρίση, ενεργειακή κρίση, υγειονομική κρίση πανικού

Τώρα νιώθεις τ ’αποτύπωμα  βαθύτερα ενός συστήματος πιο οικολογικού

Μου μιλάς για φουτουριστικές πόλεις πρότυπα ρομποτικού ολοκληρωτισμού

Σε όλα αυτά να ξέρεις πάντα θα ’μαι το χαλασμένο πίξελ στη μέση του ουρανού.

Τις βραδιές στα αστέρια ρίχνω τουφεκιές να έχουν οι φίλοι μου ευχές

Στα χωράφια σκύβω πάνω απ' τους σπόρους και του μιλώ για αγάπης κόσμους που θα βρουν

Με κοιτάς τα παπούτσια που φοράς μου λες δε θα σε πάνε κάπου αλλού

Σε όλα αυτά να ξέρεις πάντα θα ’μαι το χαλασμένο πίξελ στη μέση του ουρανού.

Μου μιλάς για ανώτερες φυλές, κρυφές στρατηγικές, πολέμους για νερό

Για πετρέλαια αιώνες ξεχασμένα βαθιά στον εθνικό μας περήφανο βυθό 

Κι όλο λες πως η δύναμη του αέρα στο μέλλον μας θα ’ναι η νέα φλέβα του χρυσού

Σε όλα αυτά να ξέρεις πάντα θα ’μαι το χαλασμένο πίξελ στη μέση του ουρανού.