στίχοι: Δ.Τζιμέας

Μου λες φοβάμαι, μιαν άλλη λέξη δεν έχεις να πεις

Θαρρώ πως έφτασε ο καιρός, να φοβάσαι να φοβηθείς

Μου λες το σπίτι γεμάτο νάρκες, συρματοπλέγματα παντού

Στο μπαλκόνι μας βομβαρδίζουν και στο σαλόνι μας χτυπούν

Φόρεσε το γέλιο καρδιά μου και πάμε ως την άκρη της γης μαζί

Πριν να γίνουμ’ όλοι μας σκόνη στα ρουθούνια μιας άλλης μοντέρνας εποχής

Το μέλλον είμαστ’ οι δυο μας, το παρόν στο είπα στιγμή μαγική

Πριν να γίνουμ’ όλοι μας σκόνη στα ρουθούνια μιας άλλης μοντέρνας εποχής

Δεν ήμασταν έτσι σου λέω εμείς

Τα τρένα γεμάτα κάποτε με ποιητές της στιγμής

Τώρα αποκόμματα εφημερίδων, άλλαξες δυο-τρεις δουλειές

Διπλοκλειδώσες την πόρτα, πόσο φοβάσαι τις νύχτες μου λες

Φόρεσε το γέλιο καρδιά μου και πάμε ως την άκρη της γης μαζί

Πριν να γίνουμ’ όλοι μας σκόνη στα ρουθούνια μιας άλλης μοντέρνας εποχής

Το μέλλον είμαστ’ οι δυο μας, το παρόν στο είπα στιγμή μαγική

Πριν να γίνουμ’ όλοι μας σκόνη στα ρουθούνια μιας άλλης μοντέρνας εποχής