στίχοι: Δ.Τζιμέας

Κάποιοι τη κοιμούνται νύχτα

κάποιοι κοιμούνται πρωί

κι όλοι καιγόμαστε σε γειτονιές

που κάποιοι κοιμούνται όλη τους τη ζωή

Είχα κάποιες σκέψεις για το κόσμο

αλλά ο κόσμος από σκέψεις δεν κατείχε

για την πάρτη μου κυρίως άλλα σχέδια είχε

άλλα σχέδια όμως είχε βλέπω τώρα και για αυτόν

Περπατάμε Ερμού κι έχουμε τριπάρει

στο δρόμο μας το τέρας η σφίγγα μας ρωτάει

το πανάρχαιο γρίφο που απ' την λύση του κρίνεσαι

άνεργος γεννιέσαι ή άνεργος γίνεσαι

χρόνια πολλά ξεκαβάλησα το κύμα

κάνω λίγο ύπτιο και την παλεύω χύμα

κάποιες ζόρικες στιγμές είναι που λέω άσ' το

κι άλλες που λέει μια φωνή μέσα μου σπάστο

Όλα καλά

Όλα καλά

Όλα καλά

Όλα καλά

Όλοι στο δρόμο παράξενα κοιτάνε

δυο φίλοι με φωνάζουνε χαρτάκια μου ζητάνε

με ρωτάνε “κανα νέο καλό;”

τι να πω, τι να πω, τι να πω;

Όλος ο κόσμος, ένα αχόρταγο θεριό

καταναλώνει με μανία ιδέες, ανθρώπους

συναισθήματα, όμορφους τόπους

και στο τέλος καταπίνει τον ίδιο του τον εαυτό.

Έχω βαρεθεί να ακούω συμβουλές

από ανθρώπους μεγαλοπιασμένους με καβάτζες πολλές

που έχουνε φιλήσει μεγάλα δαχτυλίδια

σόρρυ φίλε αλλά δεν είμαστε τα ίδια.

Έχω εδώ και χρόνια πολλά ξεκαβάλησα το κύμα

κάνω λίγο ύπτιο και την παλεύω χύμα

κάποιες ζόρικες στιγμές είναι που λέω άσ' το

κι άλλες που λέει μια φωνή μέσα μου σπάστο

Όλα καλά

Όλα καλά

Όλα καλά

Όλα καλά